Ποτέ ξανά κίτρινα δόντια

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΕΠΕΤΕΙΟΛΟΓΙΟΝ (ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ)

1 Ιανουαρίου
+ Περιτομή Ιησού Χριστού,
+ Μ. Βασιλείου Καισαρείας, Γρηγορίου Ναζιανζού

1776 Απαγχονισμός από τους Τούρκους στο Οδεμήσιο της Ιωνίας του
νεομάρτυρα Πέτρου από την Τρίπολη Αρκαδίας.

1813 Ίδρυση στην Αθήνα της "Φιλομούσου Εταιρείας", με σκοπό την
αναζωογόνηση του Ελληνικού Πνεύματος.

1822 Η Α' Εθνική Συνέλευση των επαναστατημένων Ελλήνων κηρύσσει
στην Επίδαυρο την πολιτική ύπαρξη και ανεξαρτησία της Ελλάδος
και ψηφίζει το πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα, γνωστό ως "Προσωρινόν
Πολίτευμα" ή "Νόμος της Επιδαύρου". Η Γαλανόλευκη καθιερώνεται
ως η επίσημη σημαία του κράτους.

1823 Σφαγές Ελλήνων από τους Τούρκους στις επαρχίες Μιραμπέλλου
και Λασιθίου στην Κρήτη.

1824 Εκδίδεται στο Μεσολόγγι το πρώτο φύλλο της εφημερίδος
"Ελληνικά Χρονικά" από τον φιλέλληνα Ιωάννη Ιάκωβο Μάγιερ.

1919 Αρχίζει η μεταφορά ακτοπλοϊκώς του Α' ΣΣ (23.351 άνδρες)
στα λιμάνια της Μεσημβρινής Ρωσίας, προκειμένου να συμμετάσχει
στις επιχειρήσεις των Συμμάχων κατά των Ρώσων Ερυθρών
(Μπολσεβίκων).
---------------
2 Ιανουαρίου
+ Προ των Φώτων
Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης, Σεραφείμ Σάρωφ,
Κοσμά Α' Αρχιεπ. Κων/πόλεως,
Θεαγένους ιερομ., Βασιλείου, Θεσπίστου, Σεργίου μαρτ.

332 π.Χ. Αρχίζει τον Ιανουάριο του έτους αυτού η πολιορκία
της Τύρου από τον Μέγα Αλέξανδρο.

1770 Απαγχονισμός του νεομάρτυρα Γεωργίου Γκουρτζή στην Μυτιλήνη
Λέσβου από τους Τούρκους.

1823 Οι τούρκοι, με εντολή του Χασάν Πασά, διοικητού της Κρήτης,
αρχίζουν άγριες σφαγές των χριστιανών στις επαρχίες Λασιθίου
και Μεραμβέλλου.

1828 Αφήνεται ελεύθερος, με προσωπική παρέμβαση του Τσάρου, ο
Αλέξανδρος Υψηλάντης που εκρατείτο στις αυστριακές φυλακές
μετά το ανεπιτυχές κίνημά του στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.

1904 Δολοφονίες Ελλήνων από βουλγάρους στο Μοναστήρι.
---------------
3 Ιανουαρίου
Μαλαχίου προφ., Γορδίου μάρτ., Θωμαΐδος οσ. της εν Λέσβω,
Ακακίου οσίου, Γορδίου εκατόντ., Εφραίμ μεγαλομ.

1806 Ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης ανακηρύσσεται από τον λαό της
Μολδοβλαχίας ανεξάρτητος ηγεμών. Σε αντίποινα ο Σουλτάνος
διατάζει τον αποκεφαλισμό του πατέρα του (80 ετών) μετά
από φρικτά βασανιστήρια.
---------------
4 Ιανουαρίου
Σύναξις των Ο' Αποστόλων, Θεοκτίστου οσ., Ευθυμίου του Νέου,
Ονουφρίου εν Χίω

1818 Αποκεφαλίζεται στην Χίο από τους τούρκους ο νεομάρτυρας
Ονούφριος.

1941 Ελληνικά αντιτορπιλικά βομβαρδίζουν επί μία ώρα τις ιταλικές
θέσεις στα Δουκάτα της Βορείου Ηπείρου.
---------------
5 Ιανουαρίου
+ Προεόρτια Φώτων
Θεοπέμπτου, Θεωνά μάρτ., Συγκλητικής οσ., Δωροθέου οσ.

1694 Ο νεομάρτυρας Ρωμανός από τον Ασπρόπυργο Ευρυτανίας
φονεύεται από τους τούρκους στην Κωνσταντινούπολη.

1822 Ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, γιος του Πετρόμπεη, επικεφαλής 600
περίπου Μανιατών, αποβιβάζεται στο Αλιβέρι και αναλαμβάνει
την ηγεσία της Επαναστάσεως στην Εύβοια.

1913 Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και
με ναυαρχίδα το θρυλικό θωρηκτό "Αβέρωφ", καταναυμαχεί τον
τουρκικό στόλο στην θαλάσσια περιοχή της Λήμνου. Έτσι ο Στόλος
μας εξασφάλισε την κυριαρχία στο Αιγαίο, ενώ ο τουρκικός δεν
τόλμησε πια να εξέλθει από τα Στενά των Δαρδανελίων.

1941 Τα ελληνικά αντιτορπιλικά "Βασίλισσα Όλγα", "Βασιλεύς Γεώργιος",
"Σπέτσες", "Ψαρά" και "Κουντουριώτης" περνούν από το στενό του
Οτράντο, που ελέγχεται από τον ιταλικό στόλο, και βομβαρδίζουν
τις ιταλικές θέσεις του κόλπου του Αυλώνα.
---------------
6 Ιανουαρίου
+ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΙΑ
Ευαγρίου οσ., Ρωμανού νεομ.

1449 Στέφεται στον Μυστρά ο τελευταίος αυτοκράτοράς μας, ο
μαρμαρωμένος βασιλιάς, Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος,
και αναχωρεί για την Κωνσταντινούπολη.

1695 Σφαγή από τους Τούρκους του ιερομονάχου της Κωνσταντινουπόλεως
νεομάρτυρος Ρωμανού από την Σπάρτη Λακωνίας.

1821 Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης φεύγει από την Ζάκυνθο και
αποβιβάζεται στην Καρδαμύλη της Μάνης. Η επιστροφή του είναι
πολύ σημαντική για την προετοιμασία του Αγώνα και τα γεγονότα
που θα ακολουθήσουν στην Πελοπόννησο.

1822 Οι Τούρκοι απαγχονίζουν Χιώτες δημογέροντες στην
Κωνσταντινούπολη.

1823 Οι Ελληνικές δυνάμεις νικούν στην Ακράτα Αχαΐας τους τούρκους.

1827 Ο Κιουταχής κανονιοβολεί τους εγκλεισμένους στην Ακρόπολη των
Αθηνών.

1828 Μετά την απόφαση της Εθνικής Συνελεύσεως της Τροιζήνας, φθάνει
στο Ναύπλιο ο Ι. Καποδίστριας ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος,
επιβαίνοντας του αγγλικού πολεμικού "Warspite".
---------------
7 Ιανουαρίου
+ Σύναξις Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου

1186 Αποφασιστική νίκη κοντά στον Στρυμώνα από τον Έλληνα στρατηγό
Αλέξιο Βρανά επί των Νορμανδών, οι οποίοι εβάδιζαν κατά της
Κωνσταντινουπόλεως μετά την κατάληψη του Δυρραχίου και της
Θεσσαλονίκης.

1700 Αποκεφαλισμός από τους τούρκους στην Σμύρνη του νεομάρτυρα
Αθανασίου από την Αττάλεια Παμφυλίας.

1826 Ο Ιμπραήμ, που πολιορκεί το Μεσολόγγι, προτείνει στους
κατοίκους του συνθήκη παράδοσης, η οποία όμως δεν γίνεται
δεκτή.

1837 Γίνονται τα εγκαίνια της "Νέας Σπάρτης", δηλαδή της σημερινής
Σπάρτης, στην ίδια θέση με την παλαιά. Η ανέγερσή της είχε
αποφασισθεί από τον Όθωνα.

1838 Ψηφίζεται νόμος για την παραχώρηση γης στους οπλαρχηγούς και
πολεμιστές του Αγώνα.

1919 Τα πρώτα Ελληνικά τμήματα (34 ΣΠ) αποβιβάζονται στην Οδησσό
της Ρωσίας, προκειμένου να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις των
Συμμάχων κατά των μπολσεβίκων. Ακολούθησε σταδιακά ολόκληρο
το Α' Σώμα Στρατού και Μοίρα πολεμικών πλοίων. Ο Βενιζέλος
είχε δεχτεί την πρόσκληση των Συμμάχων να συμμετάσχει στην
εκστρατεία στην Νότιο Ρωσία, προκειμένου να αποσπάσει την
συγκατάθεσή τους να στείλει στρατεύματα στην Σμύρνη και να
εξασφαλίσει τα δίκαια του αλύτρωτου Ελληνισμού. Ο άμεσος
σκοπός της εκστρατείας των Συμμάχων στην Ρωσία ήταν η
υποστήριξη του Ουκρανικού Αυτονομιστικού Κινήματος στους
αγώνες εναντίον των Μπολσεβίκων, ενώ ο απώτερος σκοπός
ήταν η παρεμπόδιση εξαπλώσεως και στον υπόλοιπο κόσμο της
κομμουνιστικής επαναστάσεως.
---------------
8 Ιανουαρίου
Γεωργίου Χοζεβίτου, Δομνίκης, Κύρου οσ., Αττικού Κων/πόλεως,
Ισιδώρου και οι συν αυτώ 72

1854 Έναρξη της Ηπειροθεσσαλικής επαναστάσεως, η οποία ήταν
αποτέλεσμα του ενθουσιασμού λόγω του ρωσοτουρκικού πολέμου.
Σε συγκρούσεις κοντά στην Άρτα, στην Σκουληκαριά και στην
Παλαιοπαναγιά, οι επαναστάτες τρέπουν εις φυγήν τους τούρκους
και υψώνουν Ελληνική Σημαία με τις φράσεις "Εν Τούτω Νίκα"
και "Ελευθερία ή Θάνατος".
---------------
9 Ιανουαρίου
+ Μετά τα Φώτα
Πολυεύκτου μ., Ευστρατίου οσ., Πέτρου Σεβαστείας

1015 Ο αυτοκράτοράς μας Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος φθάνει, μετά
από νικηφόρο εκστρατεία κατά των βουλγάρων, στην Θεσσαλονίκη.

1823 Η ρωσική κυβέρνηση, με υπόμνημα της προς τις άλλες Μεγάλες
Δυνάμεις, προτείνει ως λύση του ελληνικού ζητήματος, την
σύσταση 3 ηγεμονιών κατά το πρότυπο της Βλαχίας και της
Μολδαβίας. Οι προταθείσες ηγεμονίες ήταν: α) Θεσσαλία και
Ανατολική Στερεά Ελλάς β) Δυτική Στερεά Ελλάς και Ήπειρος
γ) Πελοπόννησος και Κρήτη. Για τα νησιά του Αιγαίου πρότεινε
δημοτικούς θεσμούς και τοπική αυτοδιοίκηση. Οι 3 ηγεμόνες θα
πλήρωναν ετήσιο φόρο στην Τουρκία και θα εκπροσωπούνταν από
τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
[Η Ρωσία επιθυμεί αυτόνομες ηγεμονίες, για να τις ελέγχει
αυτή, και όχι ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος. Έτσι το σχέδιο αυτό
και τον Ελληνισμό δυσαρεστεί και φυσικά δεν γίνεται αποδεκτό
από τις δυτικές Δυνάμεις.]

1826 Στο Μεσολόγγι φθάνει ο στόλος μας με επικεφαλής τους Μιαούλη
και Σαχτούρη.

1828 Πεθαίνει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης.

1868 Μάχη με τους τούρκους μεταξύ Τυλισσού και Καμαριώτη στο
Ηράκλειο Κρήτης με 15 Έλληνες νεκρούς.
---------------
10 Ιανουαρίου
Γρηγορίου επ. Νύσσης, Δομετιανού επ. Μελιτίνης, Μαρκιανού, Θεοσεβείας Διακόνισσας

1822 150 τουρκαλβανοί εγκαταλείπουν, μετά από διαπραγματεύσεις,
το κάστρο της Κορίνθου, το οποίο πολιορκούν οι Έλληνες.

1826 Ο Ελληνικός Στόλος προσπαθεί να σπάσει την πολιορκία του
Μεσολογγίου και να φέρει τρόφιμα και πολεμοφόδια στην πόλη.

1941 Η Ι Μεραρχία του Ελληνικού Στρατού, μετά από σφοδρό και ηρωϊκό
αγώνα, απελευθερώνει την Κλεισούρα της Βορείου Ηπείρου. Οι
ιταλοί έδιναν μεγάλη σημασία στον συγκοινωνιακό αυτό κόμβο
και έκαναν σοβαρές προσπάθειες για την διατήρησή του.
---------------
11 Ιανουαρίου
Θεοδοσίου κοινοβιάρχου, Αγαπίου και Βιταλίου οσ.

532 Καταστέλλεται η "στάσις του Νίκα" από τον Στρατηγό Βελισσάριο,
χάρη και στην αποφασιστική επέμβαση της Αυτοκράτειρας
Θεοδώρας, και σώζεται ο θρόνος του Ιουστινιανού.

1055 Πεθαίνει ο Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Θ' Μονομάχος. Στον θρόνο
μένει η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα.

1828 Μάχη με τους τούρκους και νίκη των Ελλήνων στην Τουρλωτή Χίου.
Ο Κυβερνήτης Ι. Καποδίστριας πηγαίνει στην Αίγινα, όπου τού
γίνεται μεγάλη υποδοχή.

1915 Η Βρετανική κυβέρνηση, με επίσημη διακοίνωση προς την Ελλάδα,
την προσκαλεί να πολεμήσει στο πλευρό των Συμμάχων. Στην
διακοίνωση αυτή γίνεται για πρώτη φορά λόγος για παραχωρήσεις
εδαφών της Μ. Ασίας στην Ελλάδα.

1916 Στην εναρκτήρια συνεδρίαση της νέας Βουλής των Ελλήνων που
προήλθε από τις εκλογές της 6ης Δεκ. 1915, συμμετέχουν και οι
εκλεγμένοι αντιπρόσωποι βουλευτές της Βορείου Ηπείρου, οι
οποίοι γίνονται δεκτοί με επευφημίες από ολόκληρη την εθνική
αντιπροσωπεία.

1944 Δύναμη Ελλήνων ανταρτών του 5/42 ΣΕ επιτίθεται κατά ισχυρής
γερμανικής φάλαγγας στο 51ο χλμ. της οδού Γραβιάς-Άμφισσας.
Μετά από δίωρο σκληρό αγώνα οι γερμανοί αναγκάζονται να
επιστρέψουν στη Γραβιά με σημαντικές απώλειες.
---------------
12 Ιανουαρίου
Τατιανής, Ευθασίας, Μερτίου μαρτύρων, Ηλίου Θηβαΐδος οσ.

1822 Επίθεση του Βάσου Μαυροβουνιώτη κατά των τούρκων, οι οποίοι
είχαν εξέλθει από τα Στύρα (Ευβοίας). Ο Ηλίας Μαυρομιχάλης
σπεύδει σε βοήθειά του και οι αντίπαλοι συγκρούονται στον
Άγιο Βασίλειο (Ευβοίας), με αποτέλεσμα την περιφανή νίκη
των Ελλήνων.

1827 Η Ασήμω Λιδωρίκη, σύζυγος του Γκούρα, η οποία μετά τον
θάνατό του, είχε αναλάβει την διοίκηση της Ακροπόλεως,
σκοτώνεται από έκρηξη τουρκικής βόμβας, η οποία προκάλεσε
πτώση της στέγης του Ερεχθείου.

1943 Τμήματα Ελλήνων ανταρτών της Οργανώσεως ΕΣΑΠ ("Ελληνικός
Στρατός Απελευθερωτικής Προσπαθείας") επιτίθενται κατά της
ιταλικής φρουράς στην Καλαμπάκα, την εξουδετερώνουν και
εισέρχονται στην πόλη.
---------------
13 Ιανουαρίου
Ερμύλου και Στρατονίκου μαρτ., Μαξίμου Καυσοκαλυβίτου,
Ειρηνάρχου εγκλείστου

1801 (ν. ημ.) Κατά την διάρκεια επίσημης τελετής στην Κέρκυρα,
γίνεται η έπαρση της σημαίας της "Ανεξαρτήτου Επτανήσου
Πολιτείας".

1942 Μάχη Αστερουσίων της επαρχίας Μεσαράς Ηρακλείου, κατά την
οποία ένοπλες ανταρτικές ομάδες κατορθώνουν, μετά από σκληρό
αγώνα, να διασπάσουν τον κλοιό ισχυρής γερμανικής δυνάμεως και
να διαφύγουν.

1955 Το ιστιοφόρο "Άγιος Γεώργιος" μεταφέρει από την ελεύθερη
Ελλάδα στην Πάφο πολεμικό υλικό για την έναρξη του αγώνα
της ΕΟΚΑ.
---------------
14 Ιανουαρίου
Απόδοση Θεοφανίων
Αγίων Αββάδων των εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων, Αγνής μ.

1822 Ο διοικητής της Κορίνθου Κιαμίλ μπέης παραδίδει το φρούριο της
ΑκροκΟρίνθου στους Έλληνες, μετά από διαπραγματεύσεις με τον
Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Για πρώτη φορά στις επάλξεις του φρουρίου
κυματίζει η γαλανόλευκη Ελληνική Σημαία που καθορίστηκε από
την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Η Κόρινθος ορίζεται ως έδρα
της Διοικήσεως.

1878 Οι Κρητικοί υψώνουν την Σημαία της Επαναστάσεως στο χωριό
Σερβιλί Χανίων και ζητούν την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.

1920 (ν. ημ.) Το Ανώτατο Συμβούλιο της Συνδιασκέψεως Ειρήνης στο
Παρίσι αποδέχεται το σύμφωνο Τιτόνι-Βενιζέλου, σύμφωνα με το
οποίο η Βόρειος Ήπειρος παραχωρείται στην Ελλάδα. Η δημοσίευση
της αποφάσεως αναβάλλεται μέχρι την επίλυση του Αδριατικού
προβλήματος μεταξύ Ιταλίας και Γιουγκοσλαβίας. [σ.σ. Τελικώς
η υπόθεση δεν ευοδώθηκε.]

1943 Φονεύεται από τους ιταλούς ο Τχης Ιωάννης Τσιγάντες, αρχηγός
της αντιστασιακής οργανώσεως "ΜΙΔΑΣ 614", μετά την ανακάλυψη του
καταφυγίου του στην Αθήνα.
---------------
15 Ιανουαρίου
Παύλου του Θηβαίου, Ιωάννου Καλυβίτου οσίων, Γαβριήλ οσίου

1820 Ο Καποδίστριας, εκτιμώντας ότι μπορούσε να προσφέρει
περισσότερα στον Αγώνα από την θέση του Υπουργού Εξωτερικών
του Τσάρου και αμφιβάλλοντας για τις δυνατότητες της Φιλικής
Εταιρείας, δεν αποδέχεται την πρόταση του Ξάνθου να αναλάβει
την ηγεσία της τελευταίας.

1823 Ο Γ. Καραϊσκάκης επιτίθεται κατά των τουρκαλβανών στον
Σοβολάκο Ευρυτανίας. Μετά από νικηφόρο μάχη, γνωστή ως μάχη
του Άη Βλάσση, οι τουρκαλβανοί τρέπονται σε φυγή προς το
Αγρίνιο, εγκαταλείποντας 200 νεκρούς και πολλά λάφυρα.

1826 Οι "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" του Μεσολογγίου απορρίπτουν με
υπερηφάνεια πρόταση του Ιμπραήμ να παραδοθούν.

1854 Πρόκριτοι και λαός της Ηπείρου επαναστατούν εναντίον του
σουλτάνου και με προκήρυξή τους το γνωστοποιούν σε όλους
τους Έλληνες. Ταυτόχρονα επαναστατικά τμήματα συγκρούονται
στο Ραδοβίζι Άρτας και αναγκάζουν τους τουρκαλβανούς να
υποχωρήσουν στην Άρτα εγκαταλείποντας 83 νεκρούς.

1950 Δημοψήφισμα των Ελλήνων στην Κύπρο. Από τους 224.747
ψηφίσαντες, οι 215.108 ζητούν Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.
---------------
16 Ιανουαρίου
ΙΒ' Λουκά
Προσκύνησις Τιμ. Αλυσ. Απ. Πέτρου, Πευσίππου, Νεονίλλης μ.

1829 Ελληνικός στολίσκος υπό τον Ανδρέα Τενεκέ κυριεύει δύο
τουρκικές κανονιοφόρους στο λιμάνι της Πρέβεζας και
αιχμαλωτίζει τον διοικητή τους Χασάν Πασά μαζί με 24 τούρκους.

1878 Εθελοντικά σώματα από την ελεύθερη Ελλάδα εισέρχονται στην
Κεντρική Θεσσαλία και υψώνουν στο χωριό Βρύνια την Σημαία της
Επαναστάσεως, παρουσία του πολιτικού αρχηγού της περιοχής
Δ. Οικονομίδη.

1943 Το αντιτορπιλικό μας "Βασίλισσα Όλγα" βυθίζει ιταλικό
πετρελαιφόρο στην Αδριατική.
---------------
17 Ιανουαρίου
+ Μεγάλου Αντωνίου, Γεωργίου Νεομ. εξ Ιωαν., Αντωνίου εκ Βεροίας

1822 Επαναστατικά σώματα εισέρχονται στην Θεσσαλία και υψώνουν την
Σημαία της Επαναστάσεως κατά των τούρκων.

1822 Επαναστατικά σώματα Κρητών, υπό τους οπλαρχηγούς
Γ. Δεληγιαννάκη, Μεληδόνη, Μανουσέλη, Πουλογεωργάκη,
Μαυροθαλασσίτη και άλλους, καταλαμβάνουν την Μονή Αρκαδίου.
Κατά την μάχη εφονεύθη ο αρχηγός των οθωμανικών τμημάτων
Γεντίμ Αλής.

1827 Νικηφόρος μάχη των Ελλήνων, υπό τον Νότη Μπότσαρη, κατά των
τούρκων στο Δίστομο της Λιβαδειάς.

1838 Στα Ιωάννινα απαγχονίζεται από τους τούρκους ο νεομάρτυρας
Γεώργιος από τα Γρεβενά.

1919 Αρχίζουν σκληρές μάχες στην Χερσώνα της Μεσημβρινής Ρωσίας,
που διαρκούν μέχρι τις 25 Φεβ. 1919, από τα 7ο και 34ο
Ελληνικά Συντάγματα Πεζικού, τα οποία διακρίνονται για την
σθεναρή αντίστασή τους εναντίον των μπολσεβίκων της μεραρχίας
Δνειστέρου.

1923 Υπογραφή στην Λωζάνη του κειμένου της ελληνοτουρκικής
συμβάσεως για την ανταλλαγή των πληθυσμών, εκτός των περιοχών
Κωνσταντινουπόλεως και Δυτικής Θράκης. Μετά την υπογραφή,
1.100.000 περίπου Έλληνες πρόσφυγες κατέφυγαν στην Ελλάδα.
---------------
18 Ιανουαρίου
+ Αθανασίου και Κυρίλλου πατριαρχών Αλεξανδρείας

976 Πεθαίνει ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης Τσιμισκής, πιθανώς από
δηλητηρίαση. Τον διαδέχεται στον θρόνο ο Βασίλειος Β'
ο Βουλγαροκτόνος.

1823 Το Ναύπλιο ορίζεται έδρα της Κυβερνήσεως.

1833 Ο Βασιλεύς Όθων και τα μέλη της Αντιβασιλείας φθάνουν στο
Ναύπλιο με την αγγλική φρεγάτα "Μαδαγασκάρη". Τούς συνοδεύουν
4000 Βαυαροί στρατιώτες.

1854 Επαναστατικά τμήματα της Ηπείρου πολιορκούν το Κομπότι της
Άρτας και πυρπολούν το κτήριο στο οποίο βρισκόταν οχυρωμένος ο
διοικητής του Ισμαήλ Φράσαρης. Οι τουρκαλβανοί του Κομποτίου
αναγκάζονται να συμπτυχθούν προς την Άρτα.

1956 Στο στρατηγείο των αγγλικών δυνάμεων στην Λευκωσία εκρήγνυται
βόμβα που είχαν τοποθετήσει άνδρες της ΕΟΚΑ.

---
Αν και η περίοδος της βασιλείας του Όθωνος, συμπεριλαμβανομένης
της περιόδου της "βαυαροκρατίας" (αντιβασιλείας, μέχρι την ενηλικίωση
του Βασιλέως), συνοδεύτηκε, παρά τα βήματα που έγιναν προς τον
εκσυγχρονισμό του κράτους, από πολλά προβλήματα και δυσαρέσκεια, λόγω
και της ανεπαρκούς κατανοήσεως των ελληνικών ζητημάτων, χαρακτηρίζεται
εν τούτοις δίχως άλλο η περίοδος αυτή από την ολόψυχη αφοσίωση του
Βασιλέως στους εθνικούς πόθους και από τον μόχθο και τις ελπίδες για
εκπλήρωσή τους.
Οι προσδοκίες που στήριζε ο λαός στον 17ετή τότε μονάρχη εκφράζονται
παραστατικά στα ακόλουθα λόγια του Μακρυγιάννη:
"άραξε εις τ' Ανάπλι."
(Ιω. Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα)

Φ.Μ.
---
1234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890
---------------
19 Ιανουαρίου
Μακαρίου Αιγυπτίου, Μακαρίου Αλεξανδρείας, Μάρκου Ευγενικού

1827 Νίκη των δυνάμεών μας στο Δίστομο.

1828 (π. ημ.) Πεθαίνει στην Βιέννη ο Γεν. Αρχηγός της Φιλικής
Εταιρείας Αλέξανδρος Υψηλάντης.

1941 Το υποβρύχιο "Πρωτεύς" με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Μιχαήλ
Χατζηκωνσταντίνου βυθίζει στην Αδριατική το ιταλικό οπλιταγωγό
"Σαρδηνία".

1943 Το αντιτορπιλικό "Βασίλισσα Όλγα", με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη
Γ. Μπλέσσα, βυθίζει την εξοπλισμένη ιταλική κορβέτα "Στρόμπολι",
ανατολικά των ακτών της Τύνιδος.

1952 Πανσπουδαστικό συλλαλητήριο στην Αθήνα υπέρ της Ένωσης της
Κύπρου με την Mητέρα Ελλάδα.
---------------
20 Ιανουαρίου
+ Ευθυμίου Μεγ., Ζαχαρίου νεομ. εξ Άρτης, Ευθυμίου ησυχ., Λέοντος Α'

842 Πεθαίνει ο τελευταίος εικονομάχος αυτοκράτορας Θεόφιλος. Τον
διαδέχεται ο υιός του Μιχαήλ Γ'.

1782 Θάνατος στην Πάτρα του νεομάρτυρα Ζαχαρία από την Άρτα.

1827 Ο Γ. Καραϊσκάκης επιτίθεται νύκτα κατά τουρκικού στρατοπέδου
στην Βελίτσα και προκαλεί μεγάλη φθορά στους τούρκους.

1827 Τούρκοι υπό τον Αλμπάνη Μπέη πολιορκούν στη διάρκεια της Θείας
Λειτουργίας την εκκλησία της Λαμπρινής Ρεθύμνου και σφάζουν όλους
τους χριστιανούς εκτός από τα παιδιά που τα πήραν για δούλους.

1854 Στην Άρτα, μετά την κατάληψη του Κομποτίου, επαναστατικά σώματα
επιτίθενται και απελευθερώνουν το Πέτα.
---------------
21 Ιανουαρίου
Μαξίμου ομολ., Νεοφύτου και Αγνής μαρτ., Πατρόκλου και Ευγενίου μ.,
Απολλωνίου οσ.

1830 Υπογράφεται στο Λονδίνο μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας
πρωτόκολλο με το οποίο η Ελλάς ανακηρύσσεται ανεξάρτητο
κράτος.

1878 Τακτικός στρατός από 24.000 πεζούς, 300 ιππείς και 4
πυροβολαρχίες, υπό τον Αντγο Σκαρλάτο Σούτσο, εισβάλλει,
άνευ κηρύξεως πολέμου, στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία, για
να προστατεύσει τους επαναστάτες Θεσσαλούς. Μέσα σε 2 ημέρες
απελευθέρωσε τα χωριά μέχρι τον Δομοκό.

1943 Πνιγμός του ήρωα της Πίνδου Κωνσταντίνου Δαβάκη και άλλων
αξιωματικών, μετά τον τορπιλισμό του ιταλικού πλοίου που τούς
μετέφερε ως ομήρους.

1944 Τα αντιτορπιλικά "Κρήτη", "Θεμιστοκλής" και τα αρματαγωγά
"Σάμος", "Χίος" μετέχουν στις συμμαχικές αποβατικέςεπιχειρήσεις
στο Άντζιο Ιταλίας.
---------------
22 Ιανουαρίου
Τιμοθέου αποστ., Αναστασίου Πέρσου, Αναστασίου διακόνου

815 Σφαγή Ελλήνων στην Ανδριανούπολη από τους βουλγάρους.

1842 Η Εθνική Τράπεζα αρχίζει επισήμως τις εργασίες της. Η
ίδρυσή της είχε γίνει από το προηγούμενο έτος, οπότε και
τής παραχωρήθηκε το αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης και
κυκλοφορίας χαρτονομισμάτων. Πρώτος διοικητής ήταν ο
Γ. Σταύρου.

1848 Πεθαίνει σε ηλικία 109 ετών ο αγωνιστής Πανούτσος Νοταράς,
πρόεδρος πολλών Εθνικών Συνελεύσεων.

1941 Ο Ελληνικός Στρατός (απόσπασμα Σχη Κετσέα), μετά από σκληρό
αγώνα καταλαμβάνει το ύψωμα Σπι Καμαράτε και την επομένη τα ζωτικά
υψώματα 731 και 717 της Τρεμπεσίνας.
---------------
23 Ιανουαρίου
+ ΙΔ' Λουκά
Κλήμεντος επ. Αγκύρας, Αγαθαγγέλου μ., Αγριππίνας μ.

1480 Η Βενετία συμμαχεί με τους Τούρκους και επικηρύσσει τον αρχηγό
των Μανιατών Κροκόδειλο Κλαδά, τον οποίον προηγουμένως είχε
ανακηρύξει ιππότη του Αγίου Μάρκου, και ορίζει υπέρογκο για
την εποχή ποσό, για την σύλληψη ή εξόντωσή του.

1822 Τουρκικές δυνάμεις του Ρεθύμνου, για να εκδικηθούν τον
θάνατο του αρχηγού τους Γεντίμ Αλή στην μάχη του Αρκαδίου,
επιτίθενται κατά της θέσεως Ακόνια Ρεθύμνου, την οποία
κατέχουν Κρήτες επαναστάτες υπό τους οπλαρχηγούς
Γ. Δεληγιαννάκη, Μεληδόνη, Μανουσέλη, Τσουδερό και
Πρωτοπαπαδάκη. Η μάχη που επακολούθησε έληξε με νίκη
των Κρητών.

1897 Οι τούρκοι αρχίζουν φοβερές σφαγές και πυρπολήσεις χωριών
στα Χανιά, με σκοπό να καταργήσουν την ημιαυτονομία που
απέκτησε η Κρήτη μετά από συνεχείς επαναστάσεις. Οι βιαιότητες
διήρκεσαν δύο ημέρες και επεκτάθηκαν και σε άλλες πόλεις του
νησιού.

1916 (ν. ημ.) Τα αγγλογαλλικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την
Κέρκυρα για να την χρησιμοποιήσουν ως τόπο συγκεντρώσεως
και αναδιοργανώσεως των καταλοίπων του σερβικού στρατού,
τα οποία κατέληξαν εκεί μετά την κατάρρευση της Σερβίας.

1956 Όλοι οι μαθητές της Κύπρου απέχουν από τα μαθήματά τους
εις ένδειξιν διαμαρτυρίας για τις συλλήψεις συμμαθητών τους
που διαδήλωσαν υπέρ της Ενώσεως με την μητέρα Ελλάδα.
---------------
24 Ιανουαρίου
+ Ξένης οσ., Βαβύλα ιερομ., Διονυσίου εν Ολύμπω, Φιλήμονος Καρπάθου

1827 Δύναμη από 2.000 Έλληνες ατάκτους και 400 τακτικούς, υπό
τους Ιωάννη Νοταρά, Δημήτριο Καλλέργη, Ι. Μακρυγιάννη και
τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα Άγγλο φιλέλληνα Θωμά Γκόρντον,
μεταφέρεται με πλοία από την Σαλαμίνα στην Καστέλλα του
Πειραιά, την οποία και οχυρώνει, και αρχίζει να πολιορκεί
την ισχυρή τουρκική φρουρά που βρισκόταν στο μοναστήρι του
Αγίου Σπυρίδωνος. Από την θάλασσα ενισχύουν το ατμοκίνητο
πλοίο "Καρτερία", 3 μπρίκια, 5 κανονιοφόροι και άλλα
μικρότερα πλοία.

1913 Το υδροπλάνο "Ναυτίλος" ρίχνει 4 χειροβομβίδες σε τουρκικό
ναύσταθμο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το πλήρωμά του ωστόσο
τιμήθηκε, ενώ συγχρόνως διαπιστώθηκε η χρησιμότης στον
πόλεμο του εναερίου όπλου.
---------------
25 Ιανουαρίου
+ Γρηγορίου Θεολόγου, Μαργαρίτας οσ., Αυξεντίου νεομ.

1720 Αποκεφαλίζεται στην Κωνσταντινούπολη από τους τούρκους ο
νεομάρτυρας Αυξέντιος από την Ήπειρο.

1822 Φονεύεται από τους τούρκους ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων,
με αποτέλεσμα την αποδέσμευση των τουρκικών δυνάμεων που
πολιορκούσαν τα Ιωάννινα και τη χρησιμοπποίησή τους για
την καταστολή της Ελληνικής Επαναστάσεως.

1823 Σφαγές Ελλήνων από τους τούρκους στο Λασίθι Κρήτης.

1827 Σώμα 500 ανδρών, υπό τον Ιωάννη Νοταρά, επιχειρεί με την
υποστήριξη των πυροβόλων των πλοίων να καταλάβει το μοναστήρι
"Άγιος Σπυρίδων" στην Καστέλλα του Πειραιά, αλλά αποκρούεται.

1955 Οι αγγλικές αρχές κατοχής συλλαμβάνουν στην Πάφο το ιστιοφόρο
"Άγιος Γεώργιος", το οποίο μετέφερε πολεμικό υλικό από την
ελεύθερη Ελλάδα για την ΕΟΚΑ.
---------------
26 Ιανουαρίου
Ξενοφώντος οσίου και της συνοδείας αυτού, Αμμωνά ασκητού

1821 Σύσκεψη κληρικών, προεστών και καπεταναίων με τον Παπαφλέσσα
και τον Π. Πατρών Γερμανό στο Αίγιο, με θέμα την κήρυξη της
Επαναστάσεως.

1828 Ο Ι. Καποδίστριας προτείνει για έδρα της κυβερνήσεως την Αίγινα.

1941 Αρχίζει η μάχη της Τρεμπεσίνας. Ο Ελληνικός Στρατός κυριεύει
τις ανατολικές πλαγιές του όρους.

1944 Έξω από την Κοζάνη εκτελούνται 43 Έλληνες από τα στρατεύματα
κατοχής.

1951 Το Τάγμα του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος Κορέας ενεργεί
επιτυχείς επιθετικές αναγνωρίσεις στην περιοχή Σαγιόν-Νι και
ύψ. 406, βόρεια της πόλεως Ικτσόν της Κορέας, όπου σημειώνονται
και οι πρώτες απώλειές του. Οπλίτες πεσόντες 3, τραυματίες 2 και
1 αγνοούμενος.
---------------
27 Ιανουαρίου
+ Ανακομιδή λειψ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Μαρκιανής Βασιλίσσης

1784 Στον Γαλατά Κωνσταντινουπόλεως αποκεφαλίζεται ο νεομάρτυρας
Δημήτριος.

1827 Ελληνικά επαναστατικά τμήματα υπό τους Διονύσιο Βούρβαχη,
Παναγιώτη Νοταρά και Ιωάννη Μαυροβουνιώτη δέχονται επίθεση
2.000 πεζών και 600 ιππέων υπό τον Κιουταχή στο Καματερό
Αττικής. Στην μάχη που επακολούθησε έπεσε ηρωικά ο Βούρβαχης
μαζί με 300 μαχητές.

1958 Τούρκοι καίνε Ελληνικά καταστήματα στην Λευκωσία και
επιτίθενται ακόμα και εναντίον των πυροσβεστών.
---------------
28 Ιανουαρίου
Εφραίμ Σύρου, Παλλαδίου, Ιακώβου οσ., Χάριτος μαρτ.

1826 Ναυμαχία του Αράξου. Ο Μιαούλης καταναυμαχεί τον τουρκικό
στόλο και τον αναγκάζει να καταφύγει στην Πάτρα. Έτσι
κατορθώνει να μπει στο πολιορκούμενο Μεσολόγγι και να το
εφοδιάσει με τρόφιμα και πολεμοφόδια.

1897 Ο λαός της Σητείας και της Ιεράπετρας Λασιθίου ζητάει με
ψήφισμά του την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.
---------------
29 Ιανουαρίου
Ανακομιδή λειψάνων ιερομ. Ιγνατίου Θεοφόρου, Σιλουανού Εμέσης

1638 Στραγγαλισμός από τους τούρκους του Οικουμενικού Πατριάρχη
Κυρίλλου Λουκάρεως στην Κωνσταντινούπολη.

1802 Στραγγαλισμός από τους τούρκους του νεομάρτυρα Δημητρίου από
την Χίο.

1829 Δύναμη 3.500 τούρκων, υπό τον Μαχμούτ Πασά, επιτίθεται εναντίον
της ΣΤ' Χιλιαρχίας, υπό τον Μαυροβουνιώτη, στο Μαρτίνο Λοκρίδας.
Τρεις σφοδρές επιθέσεις των τούρκων αποκρούσθηκαν με επιτυχία.
Οι Τούρκοι υποχώρησαν στην Εύβοια εγκαταλείποντας στο πεδίο της
μάχης 200 νεκρούς.

1897 Στην Γενική Συνέλευση των Κρητών, στο Τζερμιάδο Λασιθίου,
κηρύσσεται η Ένωση της Κρήτης με την Μητέρα Ελλάδα. Την
ίδια ημέρα Ελληνικός Στόλος από 6 τορπιλοβόλα και το πλοίο
"Σφακτηρία", αποπλέει από τον Πειραιά για ενίσχυση των Κρητών
επαναστατών.

1941 Θάνατος, μετά από σειρά ιατρικών επιπλοκών, του Πρωθυπουργού
της Ελλάδος του "ΟΧΙ" Ιωάννου Μεταξά. Πρωθυπουργός αναλαμβάνει
ο Αλέξανδρος Κορυζής.

1941 Ο Ελληνικός Στρατός (14 ΣΠ της V Μεραρχίας Κρητών), παρά τις
σφοδρές ιταλικές αντεπιθέσεις, ολοκληρώνει την κατάληψη της
κορυφογραμμής Τρεμπεσίνας Βορείου Ηπείρου.
---------------
30 Ιανουαρίου
+ Των Τριών Ιεραρχών
Ανάμνησις ευρέσεως εν Τήνω Εικόνος Παναγίας Ευαγγελίστριας

1822 Ο τουρκικός στόλος προσβάλλει από την θάλασσα το Νεόκαστρο,
ενώ οι τούρκοι της Μεθώνης το πολιορκούν από την ξηρά. Τα
Ελληνικά τμήματα, υπό την αρχηγία του Γερμανού φιλέλληνα
Νόρμαν, αποκρούουν τις επιθέσεις και αναγκάζουν τα εχθρικά
πλοία να αποπλεύσουν.

1827 Μετά από πέντε επιθέσεις εναντίον της Καστέλλας στον Πειραιά,
οι τουρκικές δυνάμεις υπό τον Κιουταχή εξαναγκάζονται σε
υποχώρηση. Δύναμη υπό τον Μακρυγιάννη προσβάλλει τους
συμπτυσσόμενους τούρκους, οι οποίοι εγκατέλειψαν πάνω από
300 νεκρούς, ενώ ο στρατός μας είχε 60 πεσόντες.

1828 Ο Ελληνικός Στόλος κυριεύει δύο τουρκικά πλοία έξω από την Χίο.

1951 Το Τάγμα του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος Κορέας αποκρούει
στο ύψ. 381, κοντά στην πόλη Ικτσόν της Κορέας, ισχυρή επίθεση
κινεζικού συντάγματος.
---------------
31 Ιανουαρίου
Κύρου και Ιωάννου Αναργύρων, Αθανασίας, Θεοδότης, Αρσενίου οσ. Πάριου.

1854 Ελληνικά επαναστατικά σώματα υπό τον Υπλγό Σπυρ. Καραϊσκάκη,
γιο του Γεωργ. Καραϊσκάκη, μετά την κατάληψη του Πέτα, πολιορκούν
και καταλαμβάνουν την Άρτα, την οποία όμως υποχρεώνονται να
εγκαταλείψουν αργότερα, κυρίως λόγω ελλείψεως πολεμοφοδίων.

1914 Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστρο-Ουγγαρία, Αγγλία, Γαλλία,
Ιταλία και Ρωσία) γνωστοποιούν στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι
παραχωρούνται και νομικώς στην Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου,
μόνον εφόσον αποσυρθούμε από την Βόρεια Ήπειρο και την νήσο
Σάσωνα.

---
1996 Στις 05:30 πέφτει υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες στην θαλάσσια
περιοχή της νησίδος Λημνιά (Ίμια), πλησίον της Καλύμνου, το
ελικόπτερο ΠΝ 21, τύπου Agusta-Bell 212, με αποτέλεσμα τον
θάνατο των τριών επιβαινόντων Αξιωματικών (Ανθυποπλοίαρχος
Χριστόδουλος Καραθανάσης, Ανθυποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος,
Σημαιοφόρος Έκτωρ Γιαλοψός), κατά την διάρκεια αναγνωριστικής
αποστολής με σκοπό την προστασία της Ελληνικής Σημαίας από τις
επίβουλες τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Η θυσία των τριών νέων Αξιωματικών προκαλεί πανελλήνια συγκίνηση,
συνδυαζόμενη με την πανελλήνια αγανάκτηση για την πολιτική
ολιγωρία στον χειρισμό της όλης κρίσεως.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Όρκος των Ελλήνων στις Πλαταιές

ΟΥ ΠΟΙΗΣΟΜΑΙ ΠΕΡΙ ΠΛΕΙΟΝΟΣ ΤΟ ΖΗΝ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

ΟΥΔΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΩ ΤΟΥΣ ΗΓΕΜΟΝΑΣ ΟΥΤΕ ΖΩΝΤΑΣ ΟΥΤΕ ΑΠΟΘΑΝΟΝΤΑΣ.

ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΕΛΕΥΤΗΣΑΝΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΑΠΑΝΤΑΣ ΘΑΨΩ.

ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΑΣ ΤΩ ΠΟΛΕΜΩ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΤΩΝ ΜΕΝ ΜΑΧΕΣΑΜΕΝΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΛΕΩΝ ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΑΝΑΣΤΑΤΟΝ ΠΟΙΗΣΩ.

ΤΑΣ ΔΕ ΤΑ ΤΟΥ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΠΡΟΕΛΟΜΕΝΑΣ ΑΠΑΣΑΣ ΔΕΚΑΤΕΥΣΩ.


ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΜΠΡΗΣΘΕΝΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΝΤΩΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΟΥΔΕΝ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΩ ΠΑΝΤΑΠΑΣΙΝ.


ΑΛΛΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΙΣ ΕΠΙΓΙΓΝΟΜΕΝΟΙΣ ΕΑΣΩ ΚΑΤΑΛΕΙΠΕΣΘΑΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΑΣΕΒΕΙΑΣ.

ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΛΑΒΩ ΩΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΗ ΤΗ ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΟΥΤΕ ΘΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΩ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΜΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟ.

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΜΑΣ ΟΛΟΥΣ ΘΑ ΕΝΤΑΦΙΑΣΩ.

ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΜΑΧΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΜΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΩ.

ΟΣΕΣ ΟΜΩΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΣΥΝΕΤΑΧΘΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΟΛΕΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΣΩ.

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΠΟΥ ΠΥΡΠΟΛΗΘΗΚΑΝ Η ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑ-ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΩ .

ΑΛΛΑ ΩΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΕΕΣ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΝΑ ΑΦΕΘΟΥΝ , ΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΑΣΕΒΕΙΑΣ.

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΠΙΚΛΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ (ΑΝΑΛΥΣΗ)

ΝΑ ΓΙΑΤΙ H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ!



Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνηση τους δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανωτέρας συλλήψεως. Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα) ακούγονται και γράφονται ως εξής:



ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ

-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ- ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.



Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:



ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ

(Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.



Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής – επίκλησης προς την πηγή του φωτός.



ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ, ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ (ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ) ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ,

Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).



Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ:



Αλ = Ο νοητός ήλιος

Φα-ος = Το φως

Βη = προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)

Τα = Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την

Γα = Γη (δωρικός τύπος)

Αμα = (επιρρ.) συγχρόνως

Έλ = ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος

Έψ = ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος

Ιλών = Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός

Στη = προστακτική ρήματος ίστημι

Ίγμα = καταστάλαγμα, απόσταγμα

Ζή = προστακτική ρήματος ζω

Η = υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι

Θη = προστακτική ρήματος θέτω

Ιώτα = τα ίωγα, τα Εγώ

Παλάν = Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο παλλάς- πάλλουσι,περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλας Αθηνά)

Δά = άλλος τύπος της Γα, Γης (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ, Δήμητρα=Μητέρα γη)

Νύξ = νύκτα

Ο = το οποί ο, που

Φυ(οι) = ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι) Κ.Ο.Κ.



ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...(;)



ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛ ΡΙΞΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).

ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (μία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ.

ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ (να σβήση, να χαθεί) ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!









Εντυπωσιακό; Τουλάχιστον!!!!!

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΠΙΚΛΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ

Αλ φα, βη τα Γα!
• Άμα δε Ελ, τα εψ ιλών.
• Στη ίγμα (ίνα) ζη τα, ή τα θη τα Ιώτα κατά παλλάν Δα.
• (Ίνα) μη νύξ η, ο μικρόν (εστί)
• Πυρός δε ίγμα ταφή εψ ιλών,
• Φύ(οι) Ψυχή, ο μέγα (εστί)!"


Δηλαδή

• Αλ, εσύ που είσαι το φώς, έλα στη Γή!
• Κι εσύ Ελ ρίξε τις ακτίνες σου στην ιλύ
• Που ψήνεται (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού). Ας γίνει ένα καταστάλαγμα(μιά ξηρά) για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν πάνω στη παλλόμενη Γή.

• Ας μην επικρατήσει η νύκτα, που είναι το μικρόν,και

• Κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί) το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα ιλύ,
• Και ας αναπτυχθεί η ψυχή που είναι το μέγιστο, το σημαντικότερο όλων!"

Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΩΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

Υπερχρονική απάντηση των κλασικών στην παγκοσμιοποίηση και τον πολυπολιτισμό

Στεφ. Μυτιληναίου

Τον τελευταίο καιρό πολύς είναι ο λόγος που γίνεται σχετικά με την παγκοσμιοποίηση και τις λεγόμενες «πολυπολιτισμικές» κοινωνίες που αναγκαία θα προκύψουν ως συ­νέπεια αυτής. Και είναι κάποιοι διανοούμενοι οι οποίοι, ενώ από τη μία εμφανίζονται ως πολέμιοι της παγκοσμιο­ποίησης, από την άλλη οι ίδιοι είναι οι θερμότεροι υποστηρικτές των «πολυπολιτισμικών» κοινωνιών, στις οποίες λαοί και έθνη εντελώς διάφορα και ξένα μεταξύ τους θα συμβιώνουν στο μέλλον αρμονικά.

Ωστόσο οι περισσότεροι από εκεί νους που εκφράζουν αυτές τις απόψεις δεν τις θεμελιώνουν με στοιχειώδη ιστορική γνώση γύρω από το θέμα, εφόσον η πα­γκοσμιοποίηση δεν είναι ένα φαινόμενο πρωτοφανές στην ιστορία της ανθρω­πότητας. Έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν στο πλαίσιο της ρωμαϊκής κοσμο­κρατορίας. Βεβαίως, ενώ τα μεγέθη είναι ανάλογα των εποχών, οι πληροφορίες που αντλούμε μέσα από τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας είναι αρκούντως προειδοποιητικές για το τι μας περιμένει.

Όπως θα δούμε και στη συνέχεια, οι κλασικοί Έλληνες τοποθέτησαν τα πράγματα στη λογική και πραγματική τους βάση έχοντας υπόψη τους πάνω απ’ όλα τις αδυναμίες της απαίδευτης ανθρώπινης φύσης, οι οποίες συνήθως προ­καλούν παρανοήσεις, φοβίες, φανατισμούς και παρεξηγήσεις, που μοιραία με τη σειρά τους οδηγούν σε φυλετικές συγκρούσεις.

Τι συμβολίζει η ελληνική αντίσταση στον Περσικό εξουσιασμό

Έχουμε συνηθίσει να λέμε ότι η αντίσταση των Αθηναίων και των Πλαταιέ­ων στη μάχη του Μαραθώνα σε συνδυασμό και με τη μετέπειτα νικηφόρα αντί­σταση των ελληνικών πόλεων στους Μηδικούς Πολέμους έσωσε τον πολιτισμό από την ανατολίτικη βαρβαρότητα που πρέσβευε ή Περσία. Ό Πλάτων στους «Νόμους» του μας δίνει και μία άλλη διάσταση εκείνου του αγώνα, η οποία, όπως την περιγράφει ο ίδιος, ήταν μία μάχη και κατά του «πολυπολιτισμού» της τότε εποχής.

«Πραγματικά, όταν λέμε ότι οι Έλληνες απέκρουσαν τον εχθρό, δεν μιλάμε

σωστά. "Αν δεν υπήρχε η κοινή απόφαση Αθηναίων και Σπαρτιατών να αντι­-

σταθούν στον κίνδυνο τής δουλείας, θα είχαμε τώρα ολοκληρωτική επιμειξία

ανάμεσα σε όλες τις ελληνικές φυλές αλλά κι ανάμεσα σε Έλληνες και βαρβά­-

ρους - και το αντίστροφο. Αυτό ακριβώς είχε γίνει ανάμεσα στους λαούς, που

είναι σήμερα υπόδουλοι στους Πέρσες, οι διάφορες φυλές διασπάστηκαν και

μετά ανακατεύτηκαν με τις άλλες, σχηματίζοντας νέες κοινότητες».

(Πλάτων, «Νόμοι», 693α).

Οι Έλληνες λοιπόν αντιστάθηκαν στη δουλεία, η οποία μεταξύ άλλων δεινών θα έφερνε και την πλήρη απώλεια της εθνικής τους συνείδησης. Μόνος δρόμος, όπως έδειξαν με το παράδειγμά τους οί Έλληνες, είναι η αντίσταση σε μια τέ­τοια πολιτισμική καταστροφή.

Οι αρχαίοι φιλόσοφοι μιλούν για τη σύνθεση της κοινωνίας

Ο Πλάτων και ο επηρεασμένος από τις πλατωνικές θέσεις Πλούταρχος δεί­χνουν την αντίθεσή τους προς το μοντέλο των πολυπολιτισμικών πόλεων. Το θε­ωρούν καταδικασμένο εξ αρχής και αδιέξοδο για όποιον επιχειρήσει να το εφαρμόσει. Οι μαρτυρίες των δύο φιλοσόφων είναι σημαντικότατες, διότι, ενώ απέχουν μεταξύ τους περίπου πέντε αιώνες, βλέπουμε να υποστηρίζουν - κατ’ αναλογίαν - τα ίδια τα οποία έχουν απήχηση και στην εποχή μας, πράγμα που σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση και οι κοινωνίες έχουν παραμείνει αμετάβλη­τες στις βασικές τους δομές ανεξάρτητα από τις εποχές.

Ο Πλάτων, αναφερόμενος στις προϋποθέσεις και τις διαδικασίες που προη­γούνται της ίδρυσης μιας πόλης, γράφει χαρακτηριστικά για το αρνητικό ενδεχόμενο οι υποψήφιοι πολίτες να προέρχονται από διαφορετικού πολιτιστικού επιπέδου πόλεις, ακόμα και αν είναι όλοι Έλληνες. Ας μην λησμονούμε ότι κατά την εποχή του Πλάτωνα, αλλά και σήμερα ακόμα, οι κατά τόπους Έλλη­νες πέρα από την κοινή εθνική συνείδηση και τις πανελλήνιες συνήθειες που τους συνδέουν έχουν και τα ιδιαίτερα τοπικά τους έθιμα και αντιλήψεις, που πολλές φορές δεν συμβαδίζουν με τα έθιμα και τις συνήθειες άλλων περιοχών της Ελλάδας.

«Τότε δεν θα είναι εύκολο για τις Κρητικές πόλεις να ιδρύσουν την αποικία τους. Γιατί οι άποικοι δεν έχουν την ενότητα ενός σμήνους μελισσών, δεν είναι λαός από μία συγκεκριμένη περιοχή με αμοιβαίες καλές διαθέσεις ανάμεσα σ’ αυτούς που μένουν πίσω και σ’ εκείνους που φεύγουν αναγκασμένοι από τη στε­νότητα του χώρου ή από άλλες παρόμοιες δυσκολίες. Μερικές φορές ένα μέρος της πόλης, διωγμένο από εμφύλιους σπαραγμούς, αναγκάζεται να φύγει και να πάει σε άλλο τόπο. Σε κάποια περίπτωση μετανάστευσε ολόκληρη η πόλη, όταν νικήθηκε από ισχυρότερους αντιπάλους. Μ’ αυτές τις συνθήκες άλλοτε είναι σχετικά εύκολο και άλλοτε μάλλον δύσκολο να ιδρυθεί μία πόλη και να θεσπιστούν οι νόμοι της. Όταν ένας λαός μιλάει την ίδια γλώσσα και υπακούει στους ίδιους νόμους, δημιουργείται ένα συναίσθημα αδελφοσύνης, αφού όλοι κάνουν τις ίδιες θρησκευτικές και άλλες τελετές. (...) Απ’ το άλλο μέρος τα άτομα που έχουν συγκεντρωθεί από διάφορες περιοχές ίσως να φανούν περισσότερο πρόθυμα να υπακούσουν σε ένα νομικό κώδικα, αλλά θα χρειαστεί πολύς καιρός, για να αποκτήσουν σύμπνοια, όπως τα άλογα που είναι ζεμένα μαζί»

( «Νόμοι» 708 bd).

Σημειώνουμε ότι ο Πλάτων αναγνωρίζει τις παραπάνω δυσκολίες για τη σωστή λειτουργία μιας πόλης - κράτους έχοντας στο νου του σύνθεση πληθυσμού από διαφορετικά μέρη της 'Ελλάδας, δηλαδή με διαφορετικά έθιμα, τοπικές παραδόσεις, ηθικές αντιλήψεις της καθημερινότητας κ.λπ.

Και φυσικά είχε δίκιο. Όποιος μελετήσει τις κοινωνικές δομές της σημερινής Αθήνας, ή οποία μετατράπηκε σε ένα χωνευτήρι των Ελλήνων, μπορεί με άνε­ση να διαπίστωση ότι στη μεγαλούπολη του Ελληνισμού έχουν πλέον πλήρως χαθεί όχι μόνο τα τοπικά παραδοσιακά ήθη και τα έθιμα της ίδιας της πόλης των Αθηνών αλλά και των υπολοίπων Ελλήνων πού ήρθαν να κατοικήσουν σε αυτήν. Επίσης ή συγκέντρωση πληθυσμού με διαφορετικές νοοτροπίες εντός του λεκανοπεδίου αλλοίωσε και τους ίδιους τους πολίτες. Βεβαίως το γεγονός ότι μέχρι πριν μία δεκαετία ό πληθυσμός της Αθήνας ήταν τουλάχιστον αμιγώς ελληνικός είχε περιορίσει την πολιτισμική αλλαγή, εφόσον τα πανελλήνια έθι­μα είχαν παραμείνει αλώβητα, αλλά υπήρχε και ή κοινή εθνική συνείδηση με­ταξύ των πολιτών ως ένας ισχυρότατος συνδετικός κρίκος.

Τι συμβαίνει όμως, όταν σε μία πόλη αρχίζουν και έρχονται επί ίσοις όροις αλλοεθνείς; Ό Πλούταρχος, πού έζησε κατά τα ρωμαϊκά χρόνια και είχε γνω­ρίσει τις πόλεις του ρωμαϊκού «imperium», εντός των οποίων ζούσαν άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη και τα έθνη της αυτοκρατορίας, εφαρμόζοντας τις θέσεις του Πλάτωνα στη σύγχρονη του πραγματικότητα καταλήγει στο παρακάτω πόρισμα:

«Οι πολλές και πoικίλες ποιότητες, πού περικλείουν αντιθέσεις και είναι δύσκολο να τις δαμάσεις, καταστρέφονται, προτού βρεθούν μαζί, εφόσον, όπως σε πόλη με ανθρώπους μιγάδες που έχουν συγκεντρωθεί από παντού, δεν είναι εύκολο να φτάσουν σε κατάσταση ενότητας και ομοιοπάθειας, αλλά κάθε μία τραβάει προς αυτό που της είναι οικείο και είναι δύσκολο να συνδυαστεί με το αλλόφυλο».

(«Συμποσιακά», Δ', Πρόβλημα α', 661 C).

Πόσο δίκιο είχε πράγματι ο Πλούταρχος. Όσα περιγράφει τα ζούμε πλέον και στις μεγάλες πόλεις της πατρίδας μας, ενώ πολύ πριν από εδώ τα ίδια συ­νέβησαν στις πρωτεύουσες των δυτικών χωρών. Εκεί μπορεί να δη κανείς ότι οι διάφορες εθνότητες μόνο τυπικά συνυπάρχουν, εφόσον τα «γκέττο» (οι γει­τονιές), στα όποια συσπειρώνονται οι ομοεθνείς, είναι ο μόνιμος τρόπος πού επι­λέγουν οι έχοντες κοινή καταγωγή, για να συμβιώσουν εντός της ίδιας πόλης με αλλόφυλους. Οι λεγόμενες «Τσαινατάουν» (κινεζικές πόλεις - συνοικίες), τα εβραϊκά γκέττο αλλά και οι ελληνικές συνοικίες σε Ευρώπη και Η.Π.Α. είναι η καλύτερη απόδειξη.

Συχνά τα γκέττο συγκρούονται μεταξύ τους όπως στις Η.Π.Α., οπού οι Πορτορικανοί ανοίγουν συχνά πόλεμο με τους Νέγρους ή τους Μεξικανούς ή τους Κουβανούς, με τον νόμο να μην μπορεί να επιβληθεί στις περιοχές πού ελέγχουν και την κρατική εξουσία να έχει δώσει τη θέση της στις ένοπλες συμμορίες με τους εμπόρους ναρκωτικών ως Οπλαρχηγούς τους. Μάλιστα οι άγριες φυλε­τικές συγκρούσεις μεταξύ των εθνοτήτων των Η.Π.Α., όπου Ολόκληρες συνοι­κίες μετατρέπονται σε πεδία μάχης, αποδεικνύουν ότι είναι αδύνατον να ύπαρ­ξη αρμονική συμβίωση μεταξύ ανθρώπων πού νιώθουν, αλλά και είναι, ξένοι μεταξύ τους.

Την ίδια ώρα στη Βρετανία οι Πακιστανοί, όπου είναι πληθυσμιακή πλειο­ψηφία και οι Άγγλοι μειονότητα, όπως συμβαίνει στην πόλη του Μπράντφορντ, επιδίδονται σε καθημερινούς βιασμούς νεαρών λευκών κοριτσιών και γυναικών, επειδή ή «κουλτούρα» τους τους απαγορεύει να έχουν ολοκληρωμένη σχέση με ομόφυλη πριν το γάμο, πράγμα πού δεν ισχύει φυσικά για τις λευκές, τις όποιες αντιμετωπίζουν ως ξένες· και ως τέτοιες τις θέτουν εκτός των ηθικών κανόνων πού τους δεσμεύουν με τις όμοιες τους. Επίσης στον αμερικανικό νό­το συχνά οι λευκοί «διασκεδάζουν» καίγοντας νέγρους, διότι δεν τους θεω­ρούν ανθρώπους.

Αυτή είναι ή πραγματικότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες την είχαν επισημάνει, αλλά κανείς δεν τους άκουσε. Οι αρχαίοι φιλόσοφοι γνώριζαν ότι εξαιτίας της έλλειψης ουσιαστικής παιδείας, πού σε όλες τις εποχές καταδυναστεύει περισ­σότερο ή λιγότερο τις λαϊκές μάζες, είναι πολύ δύσκολο να συμβιώσουν αρμο­νικά ομάδες ανθρώπων πού δεν αισθάνονται ομόφυλοι ή ομοεθνείς.

Επίσης πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό ακούμε ως επιχείρημα ότι εξαιτίας της υπογεννητικότητας πού υπάρχει στους Έλληνες ήταν λύση ανάγκης το να έλθουν αλλοδαποί στην Ελλάδα. Ο Πλάτων έχει άποψη για το θέμα αυτό εντελώς δια­φορετική από το επιχείρημα - δικαιολογία πού μόλις αναφέραμε: εξηγεί ότι η εισαγωγή ξένων στην πόλη, για να αντιμετωπισθεί η έλλειψη πληθυσμού, αν δεν συνοδεύεται από την κατάλληλη εκπαίδευση στο σύστημα αξιών της πόλης, θα αποβεί μοιραία:

«Αν όμως ο πληθυσμός ελαττωθεί από επιδημίες ή από πόλεμο και πέσει) κάτω από τον επιθυμητό αριθμό, δεν πρέπει να φέρνουμε στην πόλη ξέ­νους πολίτες πού δεν έχουν εκπαιδευθεί με το σωστό τρόπο»

(«Νόμοι» 741α).

Την προειδοποίηση του Πλάτωνα κανείς δεν την πήρε στα σοβαρά, όταν προ ετών άνοιξαν τα σύνορα με την Αλβανία. Έτσι, την ίδια ώρα πού οι Έλληνες λειτουργούσαν σύμφωνα με τις πανάρχαιες αρχές της φιλοξενίας και άνοιγαν τα σπίτια τους στα ακριτικά χωριά, για να υποδεχθούν τους Αλβανούς λα­θρομετανάστες, οι νεοφερμένοι, φορείς άλλης αντίληψης, πού θέλει όποιο σπί­τι ξεκλείδωτο υποψήφιο για «πλιάτσικο», έπραξαν ανάλογα με τον τρόπο πού είχαν μάθει να σκέφτονται και να λειτουργούν στη χώρα τους: Κατάκλεψαν εκείνους πού τους υποδέχτηκαν με ανοικτές τις αγκαλιές! Στο τελευταίο δεν τίθεται ζήτημα καλών Ελλήνων και κακών Αλβανών. Πρόκειται για τη σύ­γκρουση δύο κοινωνιών πού είχαν διαφορετικές αξίες και αποκωδικοποιούσαν εντελώς αλλιώς τα γεγονότα.

Η πρόταση Σωκράτη: «Πολίτης του Κόσμου»

Ωστόσο οι Έλληνες, όντας λαός ναυτικός και ανήσυχος, από νωρίς βρέθη­καν να περιπλανώνται σε χώρες ξένες, μακριά από τις πατρίδες τους. Αποτέ­λεσμα των περιπλανήσεων τους ήταν και ή ίδρυση αποικιών σε όλο τον κόσμο. Εκεί, στις αποικίες, έμαθαν να συνυπάρχουν με τους ντόπιους λαούς. Εντός των πόλεων τους οι Έλληνες σπάνια επέτρεπαν τη συμβίωση με τους αλλοδαπούς, εκτός αν γινόταν αποδεκτή από τους ξένους ή ελληνική παιδεία, Οπότε τότε δεν είχαν κανένα πρόβλημα, αν και πάλι σπάνια τους παραχωρούσαν πολιτικά δικαιώματα.

Η παραχώρηση πολιτικών δικαιωμάτων σε ξένο εθεωρείτο στις πόλεις - κρά­τη των Ελλήνων ως ή υπέρτατη τιμή, και ήταν κάτι πού συνέβαινε σπάνια.

Ήταν δε τόσο σχολαστικοί με τα πολιτικά δικαιώματα, ώστε για παράδειγμα Αθηναίος πολίτης μπορούσε να είναι μόνο όποιος είχε και τους δύο γονείς του Αθηναίους. Τηρούσαν με ευσέβεια αυτή τη νομοθεσία, όχι γιατί ήταν ρατσι­στές, αλλά γιατί θεωρούσαν ότι μία πόλη έχει δικό της πολιτικό πολιτισμό και, για να κυβερνηθεί) σωστά, πρέπει οι πολίτες της να έχουν κοινή νοοτροπία, δο­κιμασμένη μέσα από πολλές γενιές. Έξαλλου αν οι Έλληνες ήταν ξενόφοβοι, δεν θα είχαν αναγορεύσει τη φιλοξενία σε υπέρτατο αγαθό που τελούσε υπό την αιγίδα του Διός (Ξένιος Ζευς).

Κατά τα ελληνιστικά χρόνια όμως και τα ρωμαϊκά πού ακολούθησαν ό ελλη­νικός πολιτικός τρόπος οργάνωσης (πόλη - κράτος) παραχώρησε τη θέση του στις μεγάλες πολυεθνικές αυτοκρατορίες. Οι Έλληνες πολύ πιθανό να αφομοι­ώνονταν μέσα στην κοσμοπλημμύρα των βαρβάρων, αν δεν οχυρώνονταν με την ελληνική παιδεία, τη φιλοσοφία τους και τον πολιτισμό τους. Κατάφεραν έτσι όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και σύντομα να επιβάλουν τον ελληνικό τρόπο ζωής και σκέψης ως χαρακτηριστικό γνώρισμα του μορφωμένου και πνευματικά ανώτερου ανθρώπου. Έτσι από πολίτες εξελίχτηκαν σε κοσμοπολίτες.

Ό Πλούταρχος έχει γράψει σχετικά:

«Ό άνθρωπος, όπως λέει ο Πλάτων, «δεν είναι φυτό της γης» ούτε ακίνητο «άλλα ουράνιο», οπού σαν άλλη ρίζα ή κε­φαλή κρατάει το σώμα όρθιο, στραμμένο προς τον ουρανό. Επομένως εύστο­χα είπε ό Ηρακλής:»"Αργείος ή Θηβαίος, αφού δεν καυχιέμαι ότι ανήκω σε μία πόλη· όλα τα οχυρά των Ελλήνων είναι για μένα πατρίδα».

«Ο Σωκράτης το είπε ακόμα πιο εύστοχα, λέγοντας πως δεν είναι Αθηναίος ούτε Έλληνας πολίτης, αλλά πολίτης του κόσμου».

(«Περί Φυγής», 600 F)

Στην εποχή μας τις ίδιες ελληνικές αρχές του πολιτισμού και της παγκόσμιας συνεργασίας υπό τον όρο «παγκόσμιες αρχές» εξέφρασε και ο μύστης ποιητής μας Άγγελος Σικελιανός, ο οποίος διαδήλωνε την πεποίθηση του, ότι «υπάρ­χουν και σήμερα σε όλα. τα έθνη άνθρωποι, που έχουν μία καθαρή εικόνα του τι σημαίνουν αυτές οι αρχές: αυτοί πού βλέπουν καθαρά πέρα από δογματι­σμούς την εσώτερη αλήθεια και ενότητα...». (Εύα Πάλμερ Σικελιανοϋ, «Ιερός Πανικός», σελίδες 78-79, εκδόσεις Εξάντας).

Σε αυτό πού διαφέρει ο Ελληνισμός ως κοσμοθεωρία από τις υπόλοιπες φι­λοσοφίες και ιδεολογίες είναι ότι αφενός μεν μέσα από τα αρχαία κείμενα μας προειδοποιεί για τα επερχόμενα δεινά πού θα οφείλονται - όπως πάντα εξάλ­λου - στην ανθρώπινη άγνοια, απαιδευσία ή αλαζονεία, αφετέρου μας αντι­προτείνει και τους τρόπους, για να προλάβουμε τα χειρότερα.

Η ελληνικότητα, πού συνέλαβε τότε και ανέλυσε το πρόβλημα, με άλλα λό­για ή ελευθερία στο σκέπτεσθαι, χωρίς εξουσιαστικές σκοπιμότητες, είναι ή βάση πού μπορεί να δώσει και πάλι μία βιώσιμη πρόταση στο αίνιγμα «πολυπολιτισμός» - «παγκοσμιοποίηση».

ΔΑΥΛΟΣ , Τεύχ. 238, Οκτώβριος 2001

Η αρχαία Ελλάδα, κοιτίδα της μαθηματικής σκέψης

του ΘΕΟΔΩΡΟΥ Γ. ΕΞΑΡΧΑΚΟΥ

Ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός γεννήθηκε και αναπτύχθηκε έχοντας ως βάση τον τρόπο σκέψης που χάραξαν, διαμόρφωσαν και δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες. Για πρώτη φορά στην αρχαία Ελλάδα ο νους δεν ικανοποιείται με τις μυθολογικές ερμηνείες του κόσμου. Ο μελετητής δεν αρκείται να δώσει πρακτικές απαντήσεις στα προβλήματα, αλλά προσπαθεί να επεκταθεί παραπέρα σε όλα τα νοητά αντίστοιχα προβλήματα, να οδηγηθεί σε γενικεύσεις και σε αφαιρέσεις, να οικοδομήσει τον ορθό λόγο για να διατυπώσει με σαφήνεια έννοιες, ορισμούς και νόμους γενικούς. Αυτή η μετάβαση από το μύθο στο λόγο, στην επιστημονική σκέψη, ήταν ένα θαύμα, μια τομή, μια επανάσταση.

Η Φιλοσοφία γεννήθηκε τον 6ο π.Χ. αιώνα στην Ιωνία και η εξάπλωσή της στις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις ήταν η απαρχή μιας λαμπρής πορείας του ελληνικού πνεύματος στην αναζήτηση της αλήθειας, όχι για να εξυπηρετήσει πρακτικές ανάγκες, αλλά για να ικανοποιήσει πνευματικές ανησυχίες και αναζητήσεις.

Τα Μαθηματικά ήταν ένα ευρύτατο πεδίο πνευματικής αναζήτησης γι' αυτό ασχολήθηκαν μαζί τους όλοι σχεδόν οι φιλόσοφοι εκείνης της εποχής.

Η απόδειξη, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία εξέλιξης των Μαθηματικών, ξεκίνησε από τον Θαλή, αναπτύχθηκε από τον Πυθαγόρα και τους Πυθαγόρειους, συστηματοποιήθηκε από τον Πλάτωνα και κυρίως από τον Αριστοτέλη, χρησιμοποιήθηκε σε περισσότερο τελειοποιημένη μορφή από τον Ευκλείδη και θα μπορούσαμε να πούμε ότι τελειοποιήθηκε από τον Αρχιμήδη.

Η σύλληψη της ιδέας της αξιωματικής θεμελίωσης οφείλεται στους αρχαίους Έλληνες. Κλασικό παράδειγμα είναι η Ευκλείδεια Γεωμετρία. Στοιχεία όμως αξιωματικής θεμελίωσης βρίσκουμε και σε άλλα αρχαία ελληνικά κείμενα. Οι Πυθαγόρειοι π.χ. είχαν διευκρινίσει ότι η αποδεικτική διαδικασία πρέπει να έχει κάποια δεδομένα (τις υποθέσεις), και κάποιους αρχικούς συλλογισμούς. Ο Αριστοτέλης επίσης μας δίνει όλα τα στοιχεία μιας αξιωματικής θεμελίωσης. Αναφέρεται στις αρχικές έννοιες, -τις θέσεις, όπως τις ονομάζει- στους ορισμούς, στα αξιώματα, στην αποδεικτική διαδικασία και στην απόδειξη. Η αξιωματική θεμελίωση που ανέπτυξαν οι αρχαίοι Έλληνες είναι ίδια με εκείνη που χρησιμοποιούμε σήμερα.

Η Θεωρία Αριθμών είναι ένας άλλος τομέας που η επινόησή του οφείλεται στους Έλληνες. Για την ανάπτυξη αυτής της θεωρίας σημαντική ήταν η συμβολή των Πυθαγορείων, του Πλάτωνα στην Ακαδημία, καθώς και του Ευκλείδη με το έργο του «Στοιχεία». Καθοριστική ήταν επίσης συμβολή του Αρχιμήδη και του Διόφαντου.

Η Γεωμετρική Άλγεβρα είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των αρχαίων ελληνικών Μαθηματικών. Οι Έλληνες έλυναν πολλά προβλήματα της Αριθμητικής με τη βοήθεια της Γεωμετρίας, αλλά και πολλά γεωμετρικά προβλήματα με τη χρησιμοποίηση αριθμητικών υπολογισμών. Υπήρχαν έννοιες που μπορούσαν να θεωρηθούν και αριθμητικές και γεωμετρικές. Π.χ. οι αναλογίες, καθώς και η λύση των εξισώσεων μπορούν να θεωρηθούν ως κοινό μέρος της Αριθμητικής και της Γεωμετρίας.

Η Ανάλυση, που είναι σήμερα ο σημαντικότερος κλάδος των βασικών Μαθηματικών, έχει την αφετηρία της στην αρχαία Ελλάδα. Π.χ. ο Δημόκριτος καθόρισε την έννοια του απειροστού μεγέθους και έκαμε διάκριση μεταξύ φυσικού απειροστού (άτομο) και μαθηματικού απειροστού. Στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη υπάρχει η έννοια του απείρου και του συνεχούς μεγέθους. Τα παράδοξα του Ζήνωνα περιέχουν την έννοια του ορίου, της συνέχειας, καθώς και του αθροίσματος των απείρων όρων μιας ακολουθίας.

Στα έργα των Πυθαγορείων, του Ευδόξου και του Αρχιμήδη υπάρχουν τόσα και τέτοια στοιχεία μαθηματικής Ανάλυσης, ώστε τα έργα αυτά σήμερα θεωρούνται ως οι πρωτοπόροι της δημιουργίας του διαφορικού και του ολοκληρωτικού λογισμού.

Η Γεωμετρία είναι καθαρά ελληνική επιστήμη. Ο Ευκλείδης με τα Στοιχεία του οδηγεί τον τρόπο σκέψης της ανθρωπότητας για 2.300 χρόνια.

Η Αστρονομία ως επιστήμη βρήκε επίσης πρόσφορο έδαφος ανάπτυξης στην αρχαία Ελλάδα. Ο Θαλής, ο Πυθαγόρας και οι Πυθαγόρειοι είχαν κάνει αρκετές αστρονομικές παρατηρήσεις και μετρήσεις. Είναι γνωστή η θεωρία του Αρίσταρχου του Σαμίου για τις κινήσεις της Γης. Ο Αρχιμήδης κατασκεύασε αρκετά αστρονομικά όργανα, με τα οποία υπολόγιζε το μέγεθος της Γης, της Σελήνης και του Ηλίου, την απόσταση της Γης από τον Ήλιο και τους πλανήτες, το μήκος της τροχιάς της Γης κ.λπ. Το έργο του Πτολεμαίου και του Ιππάρχου υπήρξε πηγή αναφοράς για όλους τους μεταγενέστερους αστρονόμους.

Έτσι, η αρχαία Ελλάδα υπήρξε η κοιτίδα όχι μόνο της μαθηματικής σκέψης αλλά και της επιστημονικής σκέψης γενικότερα.

«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» - ΑΦΙΕΡΩΜΑ - 13/02/2001